Συνάδελφοι οικοδόμοι,
Η σύγχρονη χούντα Κυβέρνησης- Ε.Ε.- ΔΝΤ, συνεχίζει να στήνει στον τοίχο την εργατική τάξη με πρόσχημα την χρεοκοπία (λες και οι εργαζόμενοι δεν έχουν χρεοκοπήσει), κλέβοντας το εργατικό εισόδημα και στρώνοντας το χαλί στο κεφάλαιο ικανοποιώντας τις ορέξεις του για αύξηση των κερδών του.
Με αφορμή το χρέος, για να ξεπεράσουν την κρίση τους οι καπιταλιστές, απαιτούν από τους εργαζόμενους να κάνουν θυσίες. Μας ζητούν για άλλη μια φορά να βάλουμε πλάτη για να την βγάλουν αυτοί καθαρή. Να πούμε...Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω...δηλαδή.
Ήδη με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, τις κατακτήσεις και το μεροκάματό μας, στις συντάξεις και την ασφάλιση την προηγούμενη χρονιά, μας έχουν φτάσει στα όρια της φτώχιας. Η ανεργία στη χώρα αγγίζει και ξεπερνά το 20% κι ας παρουσιάζουν μικρότερα νούμερα. Τα είδη πρώτης ανάγκης έχουν πάρει την ανηφόρα. Η φοροληστρική επιδρομή χτυπάει μόνο τα εργατικά εισοδήματα. Η πραγματική κόλαση όμως για τους εργαζόμενους είναι μπροστά μας. Χωρίς υπερβολή μας οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση και αυτό στο όνομα της «εθνικής ανάπτυξης» και της μείωσης του ελλείμματος που οι ίδιοι δημιούργησαν και εμείς το έχουμε πληρώσει διπλά και τρίδιπλα. Με το νέο μνημόνιο (που δεν θα είναι το τελευταίο) και το σύμφωνο σταθερότητας του ευρώ, χτυπάνε ολοκληρωτικά τις εργασιακές σχέσεις, σπρώχνουν τους μισθούς προς τα κάτω, καταργούν την δημόσια υγεία και παιδεία, ξεπουλούν τις ΔΕΚΟ, αλλά και κάθε δημόσιο αγαθό κόβουν τις δημόσιες δαπάνες, συντρίβουν τα δημοκρατικά μας δικαιώματα. Απαλλάσσουν και διευκολύνουν το κεφάλαιο και φορτώνουν με βάρη τα εργατικά νοικοκυριά.
Η επίθεση του κεφαλαίου δεν περιορίζεται σε κάποιους τομείς, αλλά είναι ολομέτωπη, αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης και την εργασία την ίδια. Την δουλειά μας θέλουν να απαξιώσουν και εμάς να μας βγάλουν στο περιθώριο.
Ο κλάδος μας βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο τέλμα και την ανυπαρξία. Η κατασκευαστική δραστηριότητα έχει φτάσει στη χειρότερη θέση από τη μεταπολίτευση και μετά. Επίσημα έπεσε κατά 25% το 2010 σε σχέση με το 2009, ακολουθώντας τη σταθερή πτωτική πορεία των τελευταίων ετών. Τα δημόσια έργα σταματάνε το ένα μετά το άλλο, ενώ και η ιδιωτική οικοδομή καταρρέει. Η ανεργία φτάνει το 70%, ενώ από τους οικοδόμους που έχουν ακόμα δουλειά, οι περισσότεροι είναι υποαπασχολούμενοι. Το ΙΚΑ εμφανίζει για το 2010 μόνο 97.000 ασφαλισμένους οικοδόμους, κάτι που σημαίνει πως για τη χρονιά που διανύουμε θα είναι λιγότεροι.
Για τους «τυχερούς» που συνεχίζουν να βρίσκουν που και που κανένα μεροκάματο, οι εργασιακές συνθήκες είναι άθλιες. Οι εκβιασμοί των εργολάβων δίνουν και παίρνουν, τα μεροκάματα έχουν πάρει την κατηφόρα, τα ένσημα μπαίνουν με το σταγονόμετρο.
Η εργοδοσία έχει επιβάλλει πλήρως τους όρους της.
Εκατοντάδες συνάδελφοι αναζητούν δουλειά σε άλλους κλάδους και κυρίως στη «μαύρη» περιστασιακή εργασία. Χιλιάδες μετανάστες οικοδόμοι πήραν για δεύτερη φορά το δρόμο της μετανάστευσης με τις οικογένειές τους, αφού η ανεργία για αυτούς σήμαινε και παρανομία, μια και δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ένσημα για την άδεια παραμονής και εργασίας. Δεκάδες οικογένειες οικοδόμων αδυνατούν πλέον να πληρώσουν το νοίκι και τους λογαριασμούς, ενώ δυσκολεύονται να βάλουν και ένα πιάτο φαί στο τραπέζι, με αποτέλεσμα να τους πετάνε στο δρόμο ή να τους κόβουν το ρεύμα.
Από την άλλη, οι κατασκευαστικές εταιρίες που θησαύρισαν την τελευταία δεκαπενταετία από τον ιδρώτα και τα αίμα των οικοδόμων, τώρα εκβιάζουν παγώνοντας τα έργα, αφού τα έχουν πληρωθεί δυο και τρεις φορές. Ενώ στην ιδιωτική οικοδομή 400.000 διαμερίσματα μένουν απούλητα και είναι λογικό αφού σε περίοδο ανέχειας καμιά οικογένεια δεν μπορεί να αγοράσει διαμέρισμα. Οι κατασκευαστές όμως έχουν «καβάτζα» και δεν ρίχνουν τις τιμές, αντίθετα εκβιάζουν και απαιτούν κι άλλες ελαφρύνσεις.
Μας παραμυθιάζουν με λόγια περί ανάπτυξης στις κατασκευές Τώρα ξέρουμε όμως. Όποια ανάκαμψη κι αν υπάρξει τα επόμενα χρόνια , θα γίνει με τους όρους των εργοδοτών και θα έχει ως γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Ήδη οι εργοδοτικές οργανώσεις ζητούν ρυθμίσεις και ευνοϊκούς όρους.
Το οικοδομικό κίνημα έχει εμπειρία από την προηγούμενη «ανάπτυξη» των ολυμπιακών έργων Τότε που οι εταιρίες τσάκισαν τα δικαιώματά μας, επέβαλλαν εργασιακό μεσαίωνα χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι». Σκύψαμε το κεφάλι επειδή είχε δουλειά...Το οικοδομικό κίνημα δεν πρέπει να ξαναπέσει στην παγίδα της εν λευκώ παράδοσης στην ανάπτυξη του κατασκευαστικού κεφαλαίου. Ο αγώνας για το άνοιγμα της δουλειάς και κατά της ανεργίας πρέπει να δοθεί με τους όρους του κινήματος και στην κατεύθυνση των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Συνάδελφοι, ξέρουμε πως έχει δημιουργηθεί τεράστιο χάσμα ανάμεσα στην ηγεσία του συνδικάτου και την πλατιά βάση των οικοδόμων. Τώρα είναι που πρέπει να ξεπεράσουμε τον συνδικαλιστικό λήθαργο. Μην επαναπαυόμαστε στη λογική της ανάθεσης και της εκπροσώπησης. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Κανείς δεν πρόκειται να το κάνει «για μας». Τώρα είναι αναγκαίος ο πλατύς συντονισμός των εργαζομένων και των σωματείων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στη βάση των σύγχρονων αναγκών και προβλημάτων της εργατικής τάξης, με ενεργοποίηση των συνελεύσεων και των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών. Υπάρχει η ανάγκη συντονισμού των σωματείων όλου του κατασκευαστικού τομέα και αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Προμετωπίδα του αγώνα σήμερα πρέπει να γίνει το αίτημα για δουλειά σε όλους και η στήριξη των ανέργων.
- Αύξηση του επιδόματος σε όλους τους άνεργους οικοδόμους ανεξάρτητα από τα ένσημα και μέχρι να βρουν δουλειά χωρίς κενό ασφαλιστικό χρόνο, πλήρη ασφαλιστική κάλυψη για όλο το διάστημα της ανεργίας, με πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
- Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών συναδέλφων.
- Να γίνουν Δημόσια έργα, κατοικίες, νοσοκομεία και ό,τι έχει ανάγκη σήμερα η εργατική τάξη- και όχι το κεφάλαιο και οι εργολάβοι.
- Πρέπει να υπογραφεί σύμβαση με τους όρους του κινήματος κόντρα στην εργασιακή ειρήνη που επέβαλλαν κυβέρνηση-κεφάλαιο-ΓΣΕΕ. Αύξηση του μεροκάματου, μείωση του χρόνου εργασίας (30ωρο, 5μερο), μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
- Διαγραφή των χρεών των εργατικών νοικοκυριών που είναι άνεργοι ή το εισόδημά τους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας για την πρώτη κατοικία. Μηδενισμό των Δημοτικών τελών για τους άνεργους. Δωρεάν φώς-νερό-τηλέφωνο. Δωρεάν συγκοινωνίες για τους άνεργους. Φτηνή κατοικία-κατοικία για όλους. Πτώση-μείωση των ενοικίων με επιδότησή τους.
Ακύρωση του μνημονίου και του συμφώνου σταθερότητας του ευρώ. Ανατροπή της κυβέρνησης- ρήξη με την Ε.Ε
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
